Bjelopoljska gimnazija zauzima pocasno mjesto i najznacajniju ulogu u zivotu i razvoju bjelopoljskog kraja, njegovom kulturnom i ekonomskom preobrazaju do danas. Zaslugom ove ustanove ostvaren je znacajan kulturni i privredni preporod jednog kraja. Ponikla je i djelovala na prostoru kolijevke srpske kulture, na kojem je jos u doba Nemanjica, od sredine 12 vijeka, podignuto vise manastira, centara pismenosti u srpskom srednjovekovlju. Otvaranjem Gimnazije udaren je temelj kulturnom preporodu, jer ce djaci Gimnazije, njihovi profesori i nastavnici unijeti novi nacin zivljenja i razmisljanja. Ova ustanova je otvorila prozor u svijet, ukazivala na puteve saznanja i daljeg obrazovanja a uz to sirila ideje humanizma i rodoljublja. No put do njenog osnivanja je zaista bio mukotrpan. Od ujedinjenja i stvaranja drzave Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca 1. decembra 1918. godine, Bjelopoljci su koristili svaku priliku da traze osnivanje gimnazije.
Tako je u proljece 1919. godine iz Bijelog Polja isla u Beograd jedna delegacija, na celu sa Milosem Bakicem upravnikom Osnovne skole i od Ministra prosvete molila da im odobri otvaranje gimnazije. Usmjeno im je obecano da ce im se to odobriti i preporuceno im da izvrse upis ucenika. Sestog avgusta iste godine Upravnik Osnovne skole obavestava Ministarstvo prosvete da je izvrsio upis ucenika u prvi razred za koji se prijavilo 39 ucenika i 18 ucenica.
Sjutradan, 7 avgusta Upravnik je obavijesten da se otvaranje gimnazije odlaze za neko vrijeme. " Otvaranje gimnazije neizvjesno. Ucenike uputiti u druge skole". Bjelopoljci se ne mire sa takvim rjesenjem. Cine nove pokusaje. Obnavljaju zahtjeve. Opet su Bjelopoljci slali delegaciju Ministarstvu prosvete Kraljevine. Delegacija u sastavu: Mustafa Salibegovic, muftija i poslanik Narodne skupstine, Milos Bakic, upravnik Osnovne skole i Aleksa Cujovic, trgovac, stigla je u Beograd 1. avgusta 1923. godinei predala zahtjev za otvaranje gimnazije.
I na ovaj zahtjev glasio je odgovor: "....ne odobrava se otvaranje nize gimnazije."
Aktivnost radi otvaranja gimnazije narocito je ziva u 1925. godini. U Bijelom Polju je 24. maja odrzana Okruzna konferencija gradjana kojoj su prisustvovali po deset uglednih predstavnika iz svcake opstine. N a skupstini je izabran odbor za otvaranje gimnazije na celu sa Milosem Bakicem, skoliskim nadzornikom, i donesene odlike: da gradska opstina ustupi zemljiste za podizanje nove gimnazijske zgrade i da uplati prilog od 40.000 dinara. Nakon toga uslijedile su ceste molbe svim uticajnim licnostima, pa cak i kralju Aleksandru.
Toliko zudjeni i ocekivani cas je dosao. Nakon depese Sreskog nacelstva u kome se obavestava Ministarstvo Prosvete da je za rad gimnazije osigurana zgrada i sva potrebna ucila, uslijedio je i Ukaz kralja Aleksandra S.N.br.5794 od avgusta 1926. godine koji glasi:
"Mi Aleksandar I po milosti bozjoj i volji narodnoj Kralj Srba, Hrvata i Slovenaca, na predlog naseg Ministarstva prosvete, a na osnovu clana 4. Zakona o srednjim skolama, rijesili smo i rjesavamo: Da se u Bijelom Polju otvori NIZA CETVORORAZREDNA GIMNAZIJA. Nas Ministar prosvjete neka izvrsi ovaj ukaz".
Prijem 
